Κάπως σαν αστείο είπαμε αντίο
πήρα το πικάπ σου και μου πήρες το ψυγείο
πήρες τα σεντόνια πήρα τη μπιγκόνια
κι απ' το χωρισμό μας έχουν κλείσει τρία χρόνια..
Δε θέλω να σε ξαναδώ
μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
θέλω μονάχα να σου πω
πως απόψε γέννησε η γάτα.
Σήμερα λοιπόν, η γάτα μπορεί να μη γέννησε, (α-καλό-ε) αλλά τα έκανα σαλάτα με ότι έμεινε εκτός εικοσάδας για την #blogovisιon. Αυτή τη σαλάτα θα σας παρουσιάσω σε δύο μέρη, το ένα παρακάτω, και το άλλο πιθανώς αύριο. Aύριο είναι η συναυλία των Electric Litany στο Gagarin και θα είμαι ολημερίς στο φέρετρομπρρ. Ή μεθαύριο.
- (ο δε ξέρω τι επίθετο να βάλω εδώ) Clark – Clark (Warp Records) Electro, IDM, Ambient, Techno. Ένας καλύτερος Aphex Twin. Πιο βατός. Πιο εμπευσμένος. Still acid σε σημεία. Έχει και τις ατμόσφαιρές του, έχει και τα πιανάκια του. Ξεκινάει φανταστικά. Την κάνει την κοιλιά του. Οι συγκρίσεις με το Immunity του Hopkins μάλλον είναι κακόγουστο αστείο. λωλ. Personal favourites: Unfurla, Snowbird, There's A Distance In You. Points: 61/100
- (οι falling in love is so punk rock) Death From Above 1979 – The Physical World (Last Gang Records) Pop Punk, Garage Rock. Αγαπημένοι Καναδοί. Πιθανότατα ο δίσκος που άκουσα περισσότερο από τις χαμηλές θέσεις της λίστας. Σχεδόν καθημερινά. Πιθανότατα το αδίκησα και στη βαθμολογία. Γκάζια. Πολλά γκάζια. Συνήθως τον άκουγα στο τρέξιμο. Και την έκανε τη δουλίτσα του. Τίμιος που λέει και ο Διαμαντής. Personal favourites: Right On,Frankenstein!, Crystal Ball, Trainwreck 1979, Nothing Left,
κάνω φιγούρες με την κιθάρα στο καθρέφτη λέμε και φυσάω ψηλά τη φράντζακαι το μπλουζοπαλιοροκάδικο - blacksabbathικό The Physical World, για το κλείσιμο. Points: 64/100 - (ο μάλλον άνισος) East India Youth – Total Strife Forever (Stolen Recordings) Synth-pop(?). Υποψήφιο δισκάκι για το φετινό Mercury Prize. Με μπέρδεψε. Τα ηλεκτρονικά του μου άρεσαν. Με έχασε στα "ακουστικά" και "ατμοσφαιρικά" τραγούδια. Είναι λίγη η βαθμολογία του, τον άκουσα αργά και πιθανόν να τον εκτιμήσω αργότερα. Έχει τα potentials. Personal favourites: Hinterland, Midnight Koto. Points: 64/100
- (οι καυλεροί) Phantogram – Voices (Universal Records) Synth-pop. Την είχα ακούσει για τα καλά με τους Phantogram στην αρχή, σε αυτό το άλμπουμ όμως, λιγότερο. Έχει τα γεμισματάκια του. Τα καλά τους τραξ είναι κορυφή όμως. Personal favourites: Nothing But Trouble, Fall In Love, Howling At The Moon, Bill Murray. Points: 64/100
- (οι ήπιαμε ένα τσιγάρο και νταγλάραμε) Pure X – Angel (Fat Possum Records) Psychedelic Rock, Indie Rock. Ναι αυτό το δισκάκι ήταν για εικοσάδα. Αλλά μπα. Ατελείωτες μεσημεριανές ακροάσεις μεν, αλλά πέφτεις στην παγίδα. Λίγες οι διαφορετικές και καλές ιδέες στο άλμπουμ τελικά. Ψυχεδελίζει ελαφρώς. Ραστώνη. Personal favourites: Valley of Tears, Livin' the Dream, Heaven, Rain, Angel
- (οι) Trust – Joyland (Arts & Crafts) Synth-pop, Darkwave, Chillwave. Ο ήχος των synths που γενικά είμαι εξοικειωμένος και μου αρέσει να ακούω. Δεν με ακούμπησε πολύ. Σαν χαρούμενοι Wolfsheim είναι. Τα φωνητικά; Κάτι δε μου κόλλησε. Και πόσο Washed Out το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου. Personal favourites: Capitol, Peer Pressure. Points: 64/100
- (οι θέλαμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να παίζουμε μουσική στα 70's) Music Go Music – Impressions (Thousand Tongues) Electronic, Indie Pop. Φωνάρα. Και disco. Και καλή pop. Kαι σεβεντίλα. Και AbbA. Και γαμώ. Και δεν έχει κομμάτι σαν το Warm in the Shadows από το προηγούμενο δίσκο, μέσα. Personal favourites: Inferno, Tell Me Now How It Feels, Shine Down Forever. Points: 66/100
- (ο κατά τα άλλα τεράστιος) Andy Stott – Faith in Strangers (Modern Love) Experimental, Bass, Grime, Techno, Ambient. Αχ Andy Αχ. Δύο κομματάρες στην αρχή, δύο κομματάρες στο τέλος και όλο το υπόλοιπο στη "μετριότητα", ε απατεωνάκο;! Personal favourites: Violence, On Oath, Faith In Strangers. Points: 66/100
- (η έλα τώρα κουκλίτσα μόνο αυτό έχεις;) La Roux – Trouble In Paradise (Polydor) Synth-pop. Για καλοκαιράκι στο μπιτσομπαράκι και κούνημα στο κωλαράκι, είναι μια χαρά. Personal favourites: Uptight Downtown, Sexotheque, Tropical Chancer, Let Me Down Gently. Points: 66/100
- (οι πέσαμε στα βαριά) Spoon – They Want My Soul (Anti-) Alternative Rock. Πάει δεκαετία που είχα να τους ακούσω. Από το Gimmie Fiction. Και έδωσαν πόνο. Θυμάμαι ήταν καλοκαιράκι, από αυτά που σαπίζεις στην Αθήνα Άυγουστο μήνα και όλοι έιναι εξαφανισμένοι. Πρέπει να τον άκουσα τρεις - τέσσερις φορές στο repeat. Και δε τους το 'χα. Μπράβο. Εκτός εικοσάδας τελευταία στιγμή. Μπορεί και άδικα. Personal favourites: Rainy Taxi, Do You, Knock Knock Knock, Outlier, Let Me Be Mine, New York Kiss. Points: 70/100
- (η, τέτοια μύτη, αυτή και η Κλεοπάτρα λέμε) Banks – Godess (Harvest) Rhythm & Blues, Indie Pop, Electronica. Μας
είχανε ζαλίσειτα λέγανε ήδη από πέρυσι με το EP που είχε κυκλοφορήσει, τα κορίτσια, η Αγγελική (http://sublolita.tumblr.com/) και η Νάνσυ (http://ilookuptoyou.tumblr.com/) για το πόσο υπεργαμάτη θεάρα είναι η Banks και τα ρέστα με τα εξαίρετα hastags #vote_for_Banks και #Banks_kai_as_mi_metrisei_pote εν αντιθέσει με τον Μάρκο (https://gone4sure.wordpress.com/) που την "έθαψε" εδώ: (http://www.jumpingfish.gr/article/album-review-banks-goddess/311839). Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση νομίζω. Ωραία κομμάτια, ατμόσφαιρες, και παραγωγή. Τίποτα το λιγότερο ή το περισσότερο. Αν είναι έτσι η ποπ του 2014 τότε είμαστε okay ! Personal favourites: Waiting Game, This Is What It Feels Like, Drowning, Begging For Thread (περίπου τρία εκατομμύρια scrobbles fo so, so far), Someone New. Points: 72/100 - (οι
μετά το κράξιμο άλλαξα γνώμη, τελικά δεν είναι και τόσο νιαούρισμα και έχει κάτι) Warpaint – Warpaint (Rough Trade) Shoegaze, Indie Rock. Τα έχουμε πεί ήδη σε προηγούμενο ποστ. Personal favourites: Keep It Healthy, Love Is To Die, DiscoVery, Dive. Points: 73/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου