Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Σαλάτα #blogovision2014 (μέρος δεύτερο)

Συνεχίζοντας λίγο πριν την αντίστροφη μέτρηση των είκοσι, σε αυτά που ήθελα πολύ, αλλά τελικά δεν. Είτε λόγω ύφους είτε λόγω συνθέσεων είτε λόγω ανισότητας του δίσκου. Από εδώ και πέρα όλοι οι δίσκοι είτε λιγότερο έιτε περισσότερο ήταν κάποια στιγμή στην εικοσάδα. για πάμε:


  • (o) Valentin Stip ‎– Sigh (Other People) Electronic, Ambient, Downtempo. Τριτοξάδερφος του Nicolas Jaar, κυκλοφόρησε και στην εταιρία του μάλιστα ο δίσκος. Ηχογραφημένο σαν ένα track. Ambient, ατμόσφαιρες, ελάχιστα beat, ακόμα λιγότερα φωνητικά. Κύμματα και στάλες της βροχής. Εξάγνιση. Personal favourites: Aletheia, Regards Sur L'Enfance (I Et II), Sigh. Points: 75/100
  • (οι η νύχτα πέφτει στο Palermo) Orcas ‎– Yearling (Morr Music) Electronic, Rock, Drone, Ambient. Ακροβασία στην pop και την electronica αυτό που λέμε indietronica εδώ και μερικά χρόνια. Ωραίο. Αλλά κάπως αδύναμο σαν τελικό σύνολο. Κάπως μπερδεμένο.  Personal favourites: Half Light, Selah, An Absolute, Filament. Points: 75/100
  • (οι με βαριά καρδιά, εκτός εικοσάδας) The Hidden Cameras – Age (Evil Evil) Electronic, Rock, Pop. Βαριά καρδιά γιατί έχει κομματάρες μέσα. Μπορεί να το αδίκησα. Αλλά δύο κομμάτια δε με έπιασαν. Σου πετάνε και μια νταμπιά (εκ του dub) μέσα. Το Doom εύκολα στα καλύτερα κομμάτια για το 2014. Συμφωνεί ο Κωνσταντίνος Μπόλας και ο Απόστολος (Πατριάρχης) Βρανάς. Personal favourites: Doom, Gay Goth Scene, Carpe Jugular, Year Of The Spawn. Points: 75/100
  • (η έλα μωρή) EMA (αρρώστια) – The Future's Void (City Slang) Rock, Pop, Lo-Fi. Εντάξει νταρκίλα. Και σύνθια. Και θόρυβος. Από τους ωραίους. Και λίγο (παλιό)Rock. Και λίγο gothic. Points: 75/100 Personal favourites: Cthulu, Smoulder, Neuromancer
  • (οι χωρίς δυσκολία, μηχανές παραγωγής σουξέ) The Raveonettes – Pe'ahi (Beat Dies Records) Surf (σέρφ;), Noise, Indie Rock. Τα γνωστά. Και δεν είναι καθόλου κακό αυτό. Personal favourites: Endless Sleeper, Killer In The Streets, Kill! Points: 75/100
  • (οι παλιότερα καμμένοι electrogothic acidάδες) Black Strobe – Godforsaken Roads (Blackstrobe Records) Alternative Rock, Electro, Disco. Τα έριξε όλα στο blender. Αν δε βαρεθείς-ξενιστείς στην αρχή, σε κερδίζει. Αν ήταν μικρότερο σε διάρκεια θα ήταν στα είκοσι, πολλά τα δεκατέσσερα  tracks. Personal favourites: Broken Phone Blues, Dumped Boogie, Going Back Home. Points: 75/100
  • (ο γάλλος [Master] Chef) Joakim – Tropics Of Love (Tigersushi) Electronic, Pop, Downtempo, Synth-pop, Leftfield. Μόνο αγάπη για τον Joakim Bouaziz. Από τα παλιά. Ένα dance oriented άλμπουμ που όμως, δε χορεύεται. Γιατί κολλήσατε με τον Todd Terje και δεν ακούσατε τον Joakim, δε καταλαβαίνω. Personal favourites: Bring Your Love, Each Other, On The Beach, Hero. Points: 75/100
  • (οι πουτανχαμενοιαυτοιτοσαχρονια) Lamb – Backspace Unwind (Butler Records) Electronic, Leftfield, Downtempo. Ότι και να πω θα είναι λίγο και δε το θέλω. Οι φίλοι του ήχου τους πρέπει να τους ακούσουν. Και όχι μόνο. Personal favourites: In Binary, As Satellites Go By, Backspace Unwind, Shines Like This, What Makes Us Human, Nobody Else,  Seven Sails, The Caged Bird Sings. Points: 77/100
  • (οι ούνα φάτσα ούνα ράτσα) Be Forest – Earthbeat (We Were Never Being Boring) Rock, Pop, Shoegaze, Ethereal. Ιταλία. Outsiders. Not bad at all. Personal favourites: Captured Heart, Airwaves, Hideaway. Points: 78/100
  • (ο αστικά παγωμένος) Ben Frost - A U R O R A (Bedroom Community) Electronic, Ambient, Experimental, Noise. Ουααααα what the fuck just happend here ? Ο πιο Fuck Buttons που άκουσα φέτος. Για εξοικειωμένα ώτα. Personal favourites:  Nolan, Venter, Sola Fide. Points: 78/100
  • (οι όλοι νομίζαμε ότι είναι κινέζοι, γιαπωνέζοι, κορεάτες, whatever στην αρχή) Fujiya & Miyagi ‎– Artificial Sweeteners (Yep Roc Records) Electronic, Rock, Synth-pop, Krautrock. Στα παπούτσια και στους Φουτζίγια & Μιγιάγκι ότι πληρώσεις παίρνεις. Personal favourites: Flaws, Artificial Sweeteners,  Little Stabs At Happiness, Daggers. Points: 78/100
  • (οι βγάζουμε ακόμα αξιοπρεπέστατα αλμπουμ) Blonde Redhead ‎– Barragán (Blonde Redhead LLC) Indie Rock. Στην αρχή είπα "ωχ άσε μας τρία καλά κομμάτια έχει". Έχει παραπάνω. Νομίζω χάσανε κάτι από το παρελθόν τους. Still moving. Personal favourites: Barragán, Dripping, The One I Love, Mind To Be Had. Points: 80/100
  • (οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο) Interpol ‎– El Pintor (Matador) Alternative Rock, Indie Rock. Δύσκολα θα βγάζανε δεύτερο κακό δίσκο στη συνέχεια. Δε μπορώ να τους κρίνω αντικειμενικά και εποχές του Bright Lights φαντάζουν τόσο μακρινές πια. Personal favourites: All the Rage Back Home, My Desire, Same Town, New Story, My Blue Supreme, Tidal Wave. Points: 80/100
  • (οι υπερεκτιμημένοι λόγω frontman) Future Islands ‎– Singles (4AD) Synth-pop. Συγγνώμη αλλά δε καταλαβαίνω την έκρηξή σας για αυτό το δίσκο. Δεν είναι κακός. Είναι είναι πράγμα. Συμφωνεί και ο Άρης ο Καραμπεάζης δηλαδή, όχι τίποτα άλλο. Αν και μπορεί να τους μπερδεύει με τους War On Drugs, δε ξέρω δε ξέρω. Personal favourites: Seasons (Waiting On You), Sun in the Morning, Back in the Tall Grass, Light House,  A Dream of You and Me. Points: 80/100
  • Neneh Cherry ‎– Blank Project (Smalltown Supersound) Electronic, Funk / Soul, Trip Hop. Τα είχαμε πει και εδώ Ναι ναι Neneh Cherry ! για το δίσκο. Μεγάλη επιστροφή. Personal favourites: Across the Water, Blank Project, Weightless,  Out of the Black. Points: 80/100

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου